به نقل از «خبرگزاری میزان»

سایت‌هایی که جایگزین سنت‌های ایرانی - اسلامی شدند؛ کمرنگ شدن رعایت رسم و رسوم ازدواج ایرانی در خانواده ها

تاریخ انتشار: ۵ فروردین ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۶۴۸۷۷۸

امروزه برخی از خانواده‌ها با بی توجهی به آیین‌ها و رسومات ایرانی، اسلامی و باستانی رو به روش‌های جدید ناآشنا و به زعمشان به روز شدن در امر ازدواج و اجرای روش های نادرست در این رابطه آوردند. خبرگزاری میزان – با گذشت زمان و رسیدن به فضای امروزی، برخی از آداب و رسوم‌های قدیمی جای خود را به فعالیت‌ها و مد‌های امروزی داده است، ازدواج یکی از این موارد است که امروزه اجرای این رسم مقدس و سنت پیامبر اسلام (ص) دیگر به مانند سال‌های قبل نیست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با مرور فرآیند ازدواج در دهه‌های ۴۰ تا ۷۰ خواهیم دید که ازدواج در زمان‌های نه چندان دور آداب و رسوم‌هایی داشت که برخی از این آداب اکنون از بین رفته و حالا با توجه به ورود فضای مجازی به زندگی امروزی ها، گاهی اوقات می‌بینیم که ازدواج و پیدا کردن شریک زندگی نیز اینترنتی شده است.

در سال‌های گذشته پسر‌ها و دختران جوان ابتدا در اماکن عمومی اقدام به بررسی فرد مورد نظر از منظر ویژگی‌های ظاهری و نداشتن معایب جسمی و ظاهری، نوع رفتار با دیگران، شرایط خانوادگی، وضعیت مالی و ... پرداخته و در نهایت با حضور در منزل عروس زمینه را برای خواستگاری فراهم می‌آوردند.

اما حالا با گذر زمان و به موازات بزرگ شدن جامعه و تغییر و تنوع در سلیقه ها، این سبک و سیاق آشنایی با زوجه نیز رنگ باخته و امروزه شیوه‌های دیگری برای همسر یابی رواج یافته که برخی مواقع به روابط غیر اخلاقی ختم می‌شود.

این روز‌ها می‌بینیم که با گسترش فناوری ها، پای نسل جوان برای آشنایی با جنس مخالف به فضای مجازی کشیده شده و آن‌ها با استفاده از برنامه‌ها و اپلیکشین‌های اجتماعی مجازی سعی در انتخاب همسر آینده دارند.

در کنار کانال‌های شبکه‌های مجازی هم یک سری سایت‌های خوش رنگ و لعاب با عناوین همسریابی طراحی شده که به زعم طراحان این سایت‌ها هدفشان پیدا کردن دختر و پسر‌های مناسب هم است تا با یکدیگر یک زندگی مشترک را آغاز کنند. شاید در ابتدای مسیر هدف این افراد شناساندن مورد مناسب برای ازدواج باشد، اما هر چقدر که پیش می‌رویم می‌بینیم که این سایت‌ها فقط برای کسب سود هستند و تشکیل زندگی مشترک جزو اولویت‌های آخر گردانندگان آن‌ها است.

سایت‌هایی که به گفته پلیس، توسط افرادی بی هویت طراحی و بی آن که اطلاعات درستی از این مقوله داشته باشند طراحی شده است.

این رویه از چنان اهمیتی برخورد‌ار است که موضوع تحکیم بنیان خانواد‌ه د‌ر ماد‌ه ۴۳ قانون برنامه پنجم توسعه کشور مورد تاکید قرار گرفته و به لزوم ساماند‌هی مراکز مشاوره و همسو کرد‌ن آن‌ها با فرهنگ ایرانی و اسلامی عنوان شد‌ه است.

سال ۱۳۵۸ بنیاد ازد‌واج و تحکیم خانواد‌ه با سایر نهاد‌های انقلابی تاسیس شد و هنوز هم که هنوزه به کار خود اد‌امه می‌د‌هد. ماد‌ه ۴۳ چه می‌گوید؟ د‌ر ماد‌ه ۴۳ قانون برنامه پنجم توسعه، اینطور آمد‌ه که: «به منظور ساماند‌هی و اعتبار بخشی مراکز مشاوره متناسب با فرهنگ اسلامی ـ ایرانی و با تأکید بر تسهیل ازد‌واج جوانان و تحکیم بنیان خانواد‌ه، تأسیس مراکز و ارائه هرگونه خد‌مات مشاوره‌ای روانشناختی ـ اجتماعی نیازمند د‌ریافت مجوز بر اساس آیین نامه مصوب هیئت وزیران است».

بر اساس این ماد‌ه قانونی هیئت وزیران دولت وقت د‌ر تاریخ ۲۳ مهرماه سال ۱۳۹۱، آیین نامه اجرایی این ماد‌ه قانونی را د‌ر ۱۲ ماد‌ه به تصویب رساند و به د‌ستگاه‌های اجرایی ابلاغ کرد.

آیین‌نامه‌ای که بر اساس آن وظیفه صد‌ور مجوز برای مراکز مشاوره ازد‌واج و تحکیم خانواد‌ه به عهد‌ه وزارت ورزش و جوانان است، اما یک سال بعد هیئت تطبیق مصوبات د‌ولت وقت با قوانین مجلس شورای اسلامی این آیین نامه را برخلاف قانون تشکیل سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره مصوبه سال ۱۳۸۲ مجلس د‌انست و د‌ر نامه‌ای این مسئولیت را از وزارت ورزش و جوانان سلب و به سازمان نظام روان‌شناسی واگذار کرد. بیشتر بخوانید ارتقاء کیفیت زندگی ایرانیان مهمترین پیش زمینه افزایش جمعیت است در این سال کم نبودند سایت‌هایی که به عنوان همسریاب فعالیت خود را آغاز کردند و در کنار این موضوع افرادی به منفعت رسیدند، یکسری نیز از این فرصت نهایت استفاده را برده و با ایجاد سایت‌هایی دست به اعمال مجرمانه زدند و با بهانه زوج یابی جلو آمدند و در آخر حساب بانکی جوانان را تلکه کردند. آیا سایت‌های همسریابی در کشور مجوز دارند؟ در همین رابطه سرهنگ علی محمد رجبی رئیس مرز تشخیص و پیشگیری از جرایم سایبری پلیس فتا ناجا در گفت‌وگو با میزان گفت: هیچ سایت همسریابی در کشور مجوز فعالیت ندارد.

وی افزود: فقط سایت و مجموعه همدم که آن هم یک سایت همسریابی نیست و یک سایت همسان گزینی است، مجاز به فعالیت در این زمینه است. سرهنگ رجبی تصریح کرد: پلیس فتا در حوزه فعالیت همسریابی به هیچ فرد یا گروهی مجوز نمی‌دهد چرا که متولی ومسئولیت این کار بر عهده وزارت ورزش و جوانان است.

موضوع کاملا روشن و واضح است که هیچ سایتی در کشور با عنوان همسریابی حق فعالیت ندارد، اما در بسیاری از موارد شاهد این هستیم که دختران و پسران جوان بی تفاوت وارد این سایت‌های مجهول الهویه می‌شوند و در ادامه به وسیله ربات‌هایی سعی در پیدا کردن شریک زندگی خود دارند. نقش خانواده‌ها در بحث همسریابی جوانان خانواده‌ها باید در این باره با ورود به موقع و نظارت مستمر و دقیق بر روی رفتار و اعمال فرزندانشان، آن‌ها را هدایت کنند تا گرفتار یکسری کانال و سایت‌های بی هویت نشوند، در این راه باید همان روش و رسوم اصیل ایرانی اسلامی چند دهه قبلی که برای انجام ازدواج توسط خانواده‌ها اجرا می‌شد و اکنون کمرنگ شده، احیا شوند.

امروزه رسم و رسوم‌ها جای خود را به تعدادی سایت و کانال داده و قطعا مقصر این رویه و کم کاری در این زمینه در وهله اول نوع رفتار خانواده‌ها است و در ادامه به مسئولان امر می‌رسیم که برای انجام ازدواج راحت و بی دغدغه جوانان، بی تفاوت هستند و اهمیت چندانی برای این موضوع قائل نیستند.

انتهای پیام/ برچسب ها: ازدواج آسان فضای مجازی

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: ازدواج آسان فضای مجازی خانواده ها سایت هایی آیین نامه خانواد ه سایت ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۶۴۸۷۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مد خوب، مد بد!

«این‌ها الان مد شده» جمله‌ای آشنا که ممکن است در طول روز بارها به گوشتان به عناوین مختلف رسیده باشد. اما آیا هر مدی قابل قبول است؟ تا چه جایی می‌توان از آن پیروی کرد؟

به گزارش ایسنا، شاید کلمه حجاب و پوشش برای افراد در سنین بالاتر معنا و مفهوم بیشتری داشته باشد. کسانی که نوع لباس پوشیدن در خانه یا بیرون از آن، برایشان نوعی احترام به خانواده و جامعه بود. می‌توان گفت پوشیدن لباس‌های نامتعارف باب نبود. اگر کسی بر خلاف عرف آن دوره عمل می‌کرد به شدت مورد شماتت دوستان و اطرافیان خود قرار می‌گرفت. اما در دوره جدید عکس این قضیه در جریان است. به طوری که پوشیدن لباس‌های پاره، کهنه، تنگ و کوتاه که هیچ سنخیتی با فرهنگ ایرانی ندارد، بسیار در بین جوانان باب شده است.
به راستی دلیل این که عده‌ای از افراد به بدون هیچ آگاهی، فقط به دلیل مد شدن این نوع پوشش را انتخاب می‌کنند چیست؟ لباس‌هایی که در بسیاری از مواقع نه تنها زیبایی ندارند، بلکه ممکن است در نگاه اول مضحک و خنده‌دار هم باشند.

مفهوم پوشش و لباس

لباس از گذشته، تاکنون گویای مفاهیم زیادی بوده است و سهمی بزرگ در فرهنگ ملت‌ها دارد. نشان‌دهنده باورهای، فرهنگی، مذهبی، اجتماعی مردمان یک جامعه است. اما در نگاه کلی لباس پاسخگوی نیازهایی مانند حفاظت از سرما و گرما، حفظ عفت و شرم است و در نهایت به انسان آراستگی، زیبایی می‌بخشد.

پوشش در گذشته

 پیکره‌ها، نقاشی‌ها، و نوشته‌های باقیمانده از دوران باستان نشان می‌دهد که پوشش تمام بدن در دوره‌های مختلف تاریخی برای زنان و مردان ایرانی دارای اهمیت بوده است و ایرانیان به هیچ وجه در برهنگی به سر نمی‌برده‌اند.

استرابون تاریخ‌نگار و جغرافیدان معروف یونانی که کتاب جغرافیای او منبع گران‌بها از دنیای قدیم از جمله فلات ایران، فرهنگ و تمدن مردمانی که در نواحی مختلف ایران ساکن بوده‌اند را در خود جای داده است، می‌نویسد: "ایرانیان اگر بخشی از بدنشان برهنه باشد آن را بی شرمی می‌دانند و همیشه بلند لباس می‌پوشند.

 ویل دورانت در کتاب تاریخ تمدن می‌نویسد: "در زمان داریوش، زنان طبقات بالای اجتماع جز در تخت روان و روپوش‌دار از خانه بیرون نمی‌آمدند. در نقش‌هایی که از ایران باستان بر جای مانده است هیچ صورت زن دیده نمی‌شود
در موزه لوور پاریس مُهر سنگی استوانه‌ای مربوط به دوران هخامنشیان است که تعدادی با لباس و تاج و چادر زنان هخامنشی بر مسند شاهانه‌ای تکیه زده است و ندیمه‌هایش در مقابلش ایستاده‌اند و سرپوش به سر دارند.  موارد نمونه‌هایی از وجود فرهنگ پوشش و یکی از نشانه‌های ملیت ایرانی است.

پوشش فرهنگ‌های مختلف ایرانی

با این که استفاده از لباس‌های سنتی و قدیمی دیگر نسبت به گذشته در بین اقوام ایرانی رایج نیست، اما هستند مردمانی که در استان‌های مختلف هنوز از این سنت دیرین در نوع پوشش استفاده می‌کنند. پوشش اقوام مختلف در ایران برای بسیاری از گردشگران چه ایرانی یا خارجی بسیار جذاب و دیدنی است. شاید برای شما پیش آمده باشد که در سفر به نقطه‌ای از کشور افرادی را با لباسی خاص و سنتی مخصوص همان منطقه ببینید. لباس‌هایی که در عین زیبایی، پوشیدگی را نیز به همراه دارد. به طوری که اکثر افراد را به گرفتن عکس‌های یادگاری از این نوع پوشش ترغیب می‌کند. بر اساس شرایط جغرافیایی، آب و هوایی و همچنین فرهنگ‌های مختلف اقوام ساکن، نوع پوشش و لباس در بین قومیت‌های مختلف بسیار متنوع است.

مدگرایی

مدگرایی به این معنی است که فرد سبک زندگی، پوشش و رفتار خود را بر اساس آخرین الگوها تنظیم و به محض ورود الگوی جدید در جامعه، از آن پیروی می‌کند. این حس تنوع‌طلبی توأم با گرایش به خودنمایی در محیط اجتماعی، تغییرات چشمگیری در نوع پوشش، رفتار و آرایش افراد به همراه داشته است. مدگرایی منحصر به سن خاصی نیست، اما در بین جوانان جذابیت بیشتری دارد. عواملی چون تنوع‌طلبی و نوگرایی، همانندسازی، رقابت، چشم و هم‌چشمی با دیگران، مدگرایی و التزام ناشی از دوستی، جلب توجه دیگران و تشخّص‌طلبی می‌تواند از عوامل گرایش جوانان به سوی این شیوه زندگی باشد.‌

مد پیامد دوره معاصر و مختص به جامعه و فرهنگی خاص نیست، اما در عصر حاضر با گسترش روز افزون شبکه‌های ارتباطی و ماهواره‌ای، سبک زندگی  افراد جامعه مخصوصا نوع پوشش آن‌ها را  بسیار تحت تأثیر قرار داده است. این رسانه‌ها با کمک تبلیغات و مدهای جدید، نیازها و الگوهای جدیدی برای افراد ایجاد می‌کنند که بعضی از این الگوها با فرهنگ و ارزش‌های جامعه ما هیچ سنخیتی ندارد و باعث مشکلات اجتماعی و خانوادگی می‌شود.

اکثر افرادی که در پی مد روز هستند، به قول خودشان می‌خواهند باکلاس باشند. به عقیده آن‌ها نحوه پوشش عامل مهمی برای شناخت طبقه اجتماعی، میزان رفاه، سلیقه و فرهنگ افراد است.
 پیروی از مد همیشه بد نیست و می‌تواند جوانان را از لحاظ روحی ارضا کند و حتی در پیشرفت جامعه نیز مفید باشد. جامعه‌شناسان مد را یک پدیده اجتماعی می‌دانند که افراد را با یکدیکر همرنگ می‌کند. این به شرطی است که از افراد یا مدهایی که با جامعه هیچ سنخیتی ندارند پیروی نکنند. اما با این حال امروزه جوانان زیادی  را می‌بینیم که درگیر آن شده‌اند و مد به یکی از معضلات فرهنگی و اجتماعی جامعه تبدیل شده است. تقلید نسنجیده‌ای که وقت و هزینه زیادی برای آن‌ها دارد. چراکه اکثرا وقتی از آن ها دلیل انتخابشان پرسیده می‌شود تنها کلمه‌ای که می‌شنویم این است که مد شده است.

سخن آخر

 با پیشرفت روزافزون، شبکه‌های ارتباطی و ماهواره‌ای در نیازهای اساسی مردم به خصوص جوانان تغییرات بزرگی را به وجود آورده‌اند، رسانه‌هایی که با تبلیغات، الگوهای جدیدی را وارد زندگی جوانان کرده‌اند. الگوهایی که در اکثر موارد سنخیتی با فرهنگ و ارزش‌های جامعه ایرانی ندارد.

انتهای پیام